Stare druki

Okł. nieco otarte, wyklejki nieco zabrudzone, drobne zaplamienia, kilka tablic luzem, naddarcia kilku tablic. Ekslibris donacyjny Tomasza Żebrowskiego (1714-1758) - wileńskiego architekta, astronoma, jezuity. Zaklejone ślady dawnych pieczęci ma karcie tyt. Na pierwszej karcie sztychowany frontispis. Karta tyt. dwubarwna czarno-czerwona. Obszerny, bogato ilustrowany podręcznik architektury cywilnej "Cours d'architecture" - tu w pierwszym niemieckim wydaniu.

E.12, 339. Otarcia narożników okł., karta tyt. zabrązowiona, podklejone dwa ubytki górnych jej narożników, podklejony ubytek jednej karty (s. 300-301), ślady zawilgocenia wewnątrz. Brak końcowych 4 kart, tekst zasadniczy kompletny. Oryginalne, łacińskie wydanie pracy B. Balbina (czeskiego jezuity, literata i historyka) ukazało się w 1655. Tu prezentujemy niemiecki przekład dzieła. Autor poświęcił je romańskiej rzeźbie Madonny Rycerskiej z Barda Śląskiego i jej kultowi na Dolnym Śląsku. Na tablicach m.in. widok kościoła w Bardzie wraz z przyległościami (rys. C. Vetter, ryt. W. Kilian) i podobizna cudownej figury.
"Dzieło Diva Wartensis składa się z opisu dziejów sanktuarium oraz spisu różnych cudów. W nim mowa jest też o niebiańskim pochodzeniu bardzkiej figurki Matki Boskiej. Autor jasno stwierdził, że figurkę wykonano w niebie, że bez wątpienia ten łaskami słynący wizerunek matki Boskiej został w niebie wykonany" (www.salon24.pl/u/slaskie-osobliwosci).

E. 12, 368. Otarcia okł., pęknięcie grzbietu (i bloku), ślad zawilgocenia w narożniku pierwszych kart, drobne zaplamienia, załamania narożników kart. Dublet bibliot. (piecz. na końcowej stronie), piecz. herald. "Biblioteka T. i L. Steckich", piecz. J. Krzyżanowskiego. Podpis własn. Wydanie dedykowane Aleksandrze hr. z Czartoryskich Sapieżynie. "W dedykacyi jest nieco genealogii i pochwał hr. Waldsteinów i Sapiehów. W przedmowie do czytelnika stoi, że praca Wyszyńskiego była w manuskrypcie w publicznej Warsz. bibliotece, skąd ją wydobył Załuski refer. koron. i że nakład podjął podkanclerzy W. X. Lit. Michał Ant. Sapieha, wojew. Podlaski" (Estreicher).

Podklejony ubytek ostatniej karty (z niewielką szkodą dla tekstu), s. 35/36 i 47/48 przestawione przez introligatora. Egz. w całości poddany fachowej konserwacji (uzupełnione narożniki i marginesy kart). Na przedniej wyklejce odręczna notatka: "Książka ta została poddana zabiegom konserwatorskim w 2014". Wymieniona przez Estreichera jako autorka Ludwika Byszewska z Gintowtów Dziewałtowskich była jedynie tłumaczką dzieła. "Rozstrząsaiąc bez przesądów Edukacyą dawaną pospolicie płci żeńskiey prawie u wszystkich Narodów Ziemi, zdaie się: iż ta cząstka tak istotna rodu człowieczego, poślednieyszą tylko iest klassą; tudzież że nie godna ani tego szacunku, ani tak uważney koło siebie pieczy, iak Męszczyzni". Praca stara się zaprzeczyć temu poglądowi, upatrując jego źródeł w systemie kształcenia dziewcząt i kobiet.

Nieznaczny ślad zawilgocenia na dolnym marginesie końcowych kart, niewielkie zaplamienia kilku innych kart, stan dobry. Na grzbiecie szyldzik z tytułem książki. T. Campanella (1568-1639) - włoski filozof, teolog, poeta epoki renesansu w treści opowiadający się za uniwersalną monarchią chrześcijańską, na czele której stoi papiestwo i król Hiszpanii. Jeden z tomów (poświęcony Hiszpanii) ze słynnej serii "republik" amsterdamskiej oficyny Elzewirów.

E. 14, 275. Grzbiet oklejony papierem i uszkodzony, wyraźne ślady zaplamień.
Kasper Kazimierz Cieciszowski h. Pierzchała (Kolumna) (1745-1831) - arcybiskup mohylewski, metropolita wszystkich kościołów rzymskokatolickich w Imperium Rosyjskim od 1827, biskup kijowski, łucki, żytomierski. Członek konfederacji Sejmu Czteroletniego popierający uchwalenie Konstytucji 3 Maja. Delegowany jako komisarz do składu Komisji Edukacji Narodowej. Pod koniec życia padł ofiarą prowokacji, podpisując w niewiedzy dokument potępiający powstanie listopadowe.

E. –. Opr. otarte i lekko uszkodzone, niewielkie miejscowe zaplamienia wewnątrz, poza tym stan dobry. Estreicher nie notuje tego wydania. Zaw. m.in. mapę Polski (autorstwa T. Kitchina), Rosji europejskiej, Morza Kaspijskiego, południowej Szwecji, Danii, plan Moskwy, Petersburga, Sztokholmu, Kopenhagi, portret Stanisława Augusta, Katarzyny II i Gustawa III. Relacja z podróży po pn.-wsch. Europie spisana przez W. Coxe'a (1747-1828) - angielskiego podróżnika i historyka. Edycja czterotomowa. Angielski oryginał ukazał się w 1784.

Niewielki ślad zawilgocenia, stan dobry. Dublet bibliot. (skasowana piecz.). Rozprawa o niezwykłych przypadkach medycznych autorstwa J. Curtiusa (1585-1642), działającego głównie w Hamburgu niemieckiego lekarza, matematyka i astronoma.

Otarcia okł. Na frontispisie usunięto słowa "pars III", przed tekstem zasadniczym zaklejono je paskiem papieru. Rozprawa teologiczna o niebie autorstwa siedemnastowiecznego jezuity.

Okł. lekko otarte, niewielki ubytek pergaminu na grzbiecie, wyklejki pożółkłe, niewielkie zaplamienia strony tyt., miejscami zabrązowienia papieru. Podpis własn. Drugie wydanie (pierwsze ukazało się w 1602) bogato ilustrowanego traktatu hipologicznego autorstwa neapolitańskiego hodowcy i nauczyciela jazdy konnej. Ryciny w tej edycji zmieniono. Karta tyt. czarno-czerwona, z drzeworytowym sygnetem drukarza. Księgę otwiera traktat ojca autora Giovanniego Battisty o rasach koni, weterynarii i wzorowym prowadzeniu hodowli. W tekście blisko 250 drzeworytów przedstawiających głównie elementy uprzęży, a także szczegóły anatomiczne konia. Książka zaw. akcenty polskie, autor opisuje m.in. polski typ uzdy. Ferraro był inspiratorem napisania pierwszego polskiego podręcznika hodowli koni - "Hippiki". Jej autor - Krzysztof Dorohostajski przebywał w Neapolu, gdzie szkolił się w jeździe konnej u Ferraro, wówczas nadwornego koniuszego wicekróla Neapolu księcia de Osuna.

Wyklejki nieco naddarte, podklejone naddarcia jednej tablicy. Tablice nr 6, 15-16, 21 i 24-27 umieszczone w tekście. Obszerny traktat o wznoszeniu, zdobywaniu i obronie fortyfikacji autorstwa wybitnego włoskiego architekta (1585-1638), projektanta wielu budowli militarnych, a także teatrów; do najsławniejszych jego realizacji należą umocnienia wokół stolicy Malty La Valetty.

Otarcia okł., pergamin na grzbiecie lekko pofałdowany, ślad zawilgocenia w narożniku części kart, drobne zaplamienia. Brak jednej tablicy. Drugie, rozszerzone wydanie holenderskiego tłumaczenia prac trzech niemieckich członków Kompanii Wschodnioindyjskiej. Pierwszy z nich służył w Kompanii jako chirurg w l. 1680-1685, a jego napisana po niemiecku relacja z podróży do Indii ukazała się w 1692. Wiele miejsca poświęcił w niej zajęciu przez wojska holenderskie Bantamu na Jawie w 1682. Drugi z podróżników w książce wydanej w 1687 opisał Sumatrę i jej kopalnie, Jawę, Batawię (obecną Dżakartę) i Wybrzeże Malabarskie w Indiach. Schweitzer w opublikowanym po raz pierwszy w 1688 dzienniku z podróży, zawarł wrażenia z pobytu na Jawie, a zwłaszcza na Cejlonie, gdzie przebywał przez 5 lat. Książkę otwiera efektowny frontispis przedstawiający maharadżę na słoniu w otoczeniu dworu. Spośród pozostałych rycin po dwie rytowali Casper Luyken i Jan van Vianen.

E. 16, 344. Rozprasowane załamania kart, stan dobry. Dawna zapiska proweniencyjna. Wymiana listów między monarchami Szwecji i Polski deklarujących pokój i zgodę między obu krajami.

Otarcia karty tyt. t. 1, stan dobry. Na przedniej wyklejce wpis własn. Adama Mosiążka z 1588, piecz. J. Krzyżanowskiego, ekslibris H. Kapełuś. Pergamin barwiony na zielono. Trzytomowy zbiór kazań.

E.18, 66. Otarcia okł., karta tyt. zachowana w niewielkim fragmencie, brak pierwszej karty tekstu (s. 1-2), podklejone ubytki narożników pierwszych kart, atramentowe zaplamienia kilku kart, podklejony ubytek części s. 123-130, jedna karta (s. 251-261) przestawiona przez introligatora, pomyłki w paginacji (powtórzone dwukrotnie pag. 58 i 59, jest 70 zamiast 79, 98 zamiast 89, 206 zamiast 207), niewielki ślad kornika na końcu, naddarcia i załamania tablic. Księgę podzielono na dwa zasadnicze rozdziały: Ekonomikę gospodarską i Ekonomikę lekarską, do nich dodano "Supplement Oekonomij Gospodarksiey" i "Geometryę Gospodarską albo wymiar gruntow na łany y włoki, puł łany, ćwierci &c.". Po tekście zasadniczym następują "modellusze" (tabele przeliczeniowe służące do rachunkowości rolniczej) oraz indeks rzeczowy ("summaryusz alfabetyczny").
Pierwsze wydanie "Ekonomiki" ukazało się w 1675 w Krakowie. "W dziejach polskiej literatury agronomicznej dzieło Haura odegrało bardzo ważną rolę. Był to w zasadzie pierwszy polski traktat agronomiczny, w którym uwzględniono na szeroką skalę sprawy produkcji rolniczej, i to we wszystkich jej działach" (PSB).
Na końcu tego egz. oprawiono pozbawiony karty tyt. opis ziem polskich i litewskich na 19 stronach nieliczbowanych (Wielka Polska, Mało Polska, Wielkie Xięstwo Litewskie) oraz publikację: "Europa część pierwsza świata w krótszym opisaniu wyrażona roku 1757" (Warszawa, M. Gröll) - w formie czteroczęściowej tabeli.

Stan bardzo dobry. Deklaracja króla Szwecji Karola XI (rezydującego w l. 1703-1704 na zamku w Lidzbarku Warm.) wobec Gdańska w sprawie ochrony miasta i zagwarantowania wolnego handlu.

E. –. Otarcia okł., zabrudzenia wyklejek, tylna wyklejka pęknięta w grzbiecie. S. I-XII ("Avertissement") i 413-426 we współczesnych kopiach. Na s. 283-340 Delacroix zamieścił francuski tekst polskiej konstytucji uchwalonej 3 maja 1791, opatrując go wstępem i obszernymi komentarzami. Na tylnej wyklejce naklejono wydruk z informacją o autorze i prezentowanym tu tomie. Czytamy tu: "Delacroix już w roku pojawienia się Konstytucji 3 Maja 1791, opisuje ją i widzi w niej wiele cennych wartości [...]. Opisuje przebieg wydarzeń, które między innymi doprowadziły do upadku autorytetu króla [...]. W dalszym komentarzu podkreśla walory Konstytucji 3 Maja: jeśli nawet nie jest ona tak dobra, jak konstytucja francuska [...], to jest ona wstrząsem dla szlachetnych umysłów, bez użycia siły, bezkrwawym". Praca Delacroix miała drugie wydanie w 1793 - Estreicher nie odnotowuje żadnej z nich.

Nieznaczne otarcia grzbietu, stan dobry. Dwie karty przedmowy ("Lectori") przestawiono z początku książki pomiędzy s. XVIII-XIX. Ślad po ekslibrisie na przedniej wyklejce, niewielki, dyskretny ekslibris na wyklejce tylnej. Katalog bogatego księgozbioru pozostawionego przez zmarłego w 1736 Karla Georga von Hoym - ministra Augusta II, kawalera Orderu Orła Białego. Jego biblioteka liczyła blisko 5 tys. tomów. Książki uszeregowano w układzie tematycznym (m.in. teologia, prawo, filozofia, medycyna, matematyka, sztuki, gramatyka, retoryka, poetyka, geografia, chronologia, historia). Księgozbiór zawierał także dzieła polskie (Długosz, Kojałowicz, Kromer, Sarbiewski). Przy poszczególnych tytułach dopisano czerwonym atramentem liczby (zapewne ceny sprzedażne książek).

E. 23, 424 (opis szczątkowy). Niewielkie otarcia okł., wewnątrz stan dobry. Zapiski na wyklejkach (m.in. "Livre rarissime"). Pierwsze wydanie biografii św. (wówczas tylko błogosławionego) Stanisława Kostki (1550-1568), jezuity kanonizowanego w 1726. Książka miała wiele wydań i tłumaczeń.

Niewielkie otarcia grzbietu, zaplamienie i podklejony ubytek narożnika karty tyt., poza tym stan dobry. Brak jednej mapy. Na obu okł. złocony superekslibris heraldyczny Filipa II Orleańskiego (1674-1723) - księcia Chartres i Orleanu, regenta królestwa w okresie małoletności Ludwika XV, pierwszego ministra rządu francuskiego, miłośnika i kolekcjonera sztuki. Relacja z podróży do Grobu Świętego w Jerozolimie odbytej w l. 1548-1549, ozdobiona 88 drzeworytami, głównie o tematyce biblijnej.

E. 26, 263. Stan bardzo dobry. Piecz. własn. na stronie przed frontispisem. Pierwsze wydanie opisu Rzeczypospolitej w serii "republik" publikowanych przez Elzewirów w Lejdzie (ukazało się ich 35). Na sztychowanej stronie tyt. herb królewski, po bokach dwie postaci: polski szlachcic i litewski rycerz. Kompendium wiedzy o Polsce początku XVII w. i jej historii. Zaw. m.in. fragmenty dawnych kronik, statutów prawnych, opisy krain, obyczajów, m.in. pracę S. Krzysztanowicza "Polonia sive brevis descriptio statuum Regni Poloniae" z 1606. Zapewne dlatego Estreicher kataloguje tę "Republikę" pod hasłem autorskim "Krzysztanowicz".

E. 26, 294. Otarcia i zaplamienia okł., karta tyt. z ubytkiem, dublowana, przebarwienia pierwszych kart. Egzemplarz z księgozbioru Potockich: na przedniej wyklejce ekslibris "Biblioteka Komendoriy Sitkowieckiy" Jarosława Potockiego, na stronie tyt. okrągła piecz. "Biblioteka Peczarska" Franciszka Salezego Potockiego, na karcie dedykacyjnej podpis Zofii Potockiej i piecz. "Biblioteka Tulczyńska" Stanisława Szczęsnego Potockiego, po przedmowie ponownie okrągła piecz. "Biblioteka Peczarska" i piecz. z herbem Pilawa i dewizą "Scutum opponebat scutis" (pol. "tarcza przeciw tarczy").
Praca poświęcona poezji łacińskiej zmierzchu Republiki i początków Cesarstwa Rzymskiego. Wśród przywołanych poetów: Katullus, Horacy, Wergiliusz i Owidiusz.
Z. Potocka (1760-1822) - "stambulska kurtyzana pochodzenia greckiego. Do historii przeszła jako kobieta słynąca z wyjątkowej urody (La Belle Phanariote), intelektu i licznych romansów. Na salony weszła jako żona Józefa Witta (1778-1798), a po rozwodzie z nim – jako trzecia żona Stanisława Szczęsnego Potockiego" (Wikipedia), powszechnie uważana była za najpiękniejszą kobietę Europy. Stanisław Szczęsny Potocki nakładem 15 mln zł stworzył dla niej jeden z najpiękniejszych parków Europy - Sofiówkę w Humaniu, Stanisław Trembecki napisał na zamówienie Potockiego poemat "Sofiówka" opiewający piękno parku i jego właścicielki.

E.27, 65; E.21, 432. Niewielkie uszkodzenie przedniej wyklejki, niewielkie zaplamienia kilku kart, mimo to stan bardzo dobry. Zapiski na przedniej wyklejce. Pierwsza publikacja zaw. teksty Antytrynitarzy, w tym niemal wszystkich arian polskich (m.in. J. Stoińskiego, A. Wiszowatego, S. Lubienieckiego, A. F. Modrzewskiego). Druga praca "dzięki [...] dużej ilości cytowanego materiału [...] stanowi do dziś dnia kompendium źródłowe niezbędne dla każdego badacza polskiej reformacji" (PSB). Tytuły obu prac zapisano atramentem na grzbiecie.

Okł. nieco otarte, uszkodzona przednia wyklejka, drobne zaplamienia, Ślad kornika na końcu (plan Neapolu z niewielkim otworem). Dawne zapiski własn. (C. Wallenrod), ekslibris heraldyczny. Frontispis w miedziorycie (tytuł frontispisowy: "Itinerario d'Italia di Francesco Scoto"). Kolejne wznowienie siedemnastowiecznego przewodnika po Włoszech, wydanego po raz pierwszy w 1610. Na tablicach dwustronicowa mapa Włoch i takież plany miast (Trydent, Wenecja, Padwa, Vicenza, Werona, Brescia, Mediolan, Parma, Bolonia, Florencja, Siena, Mantua, Ferrara, Ankona, Loreto, Lukka, Genua, Rzym i Neapol) - rytowane na miedzi przez Mattio Cadorina. Część pierwsza obejmuje Włochy północne, część druga zawiera opis Rzymu, część ostatnią poświęcono miastom leżącym na południe od Rzymu.

E. 27, 343. Stan bardzo dobry. Dodatkowa odręczna paginacja. Rozprawa G. Segera (1629-1678) - sławnego toruńskiego medyka i przyrodnika dotycząca teorii Hipokratesa o odżywianiu płodu w łonie matki, stanowiąca jego dysertację doktorską. Urodzony w Norymberdze Seger, jako dziecko zamieszkał w Toruniu. Po studiach pobieranych w wielu miastach europejskich, powrócił do Torunia, gdzie przez długi czas piastował urząd fizyka miejskiego, nauczał także w miejscowym gimnazjum. W 1673 przeniósł się do Gdańska, gdzie kontynuował karierę lekarską. Był osobistym lekarzem trzech królów polskich: Jana Kazimierza, Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego. Zgromadził bogatą bibliotekę, sprzedaną po jego śmierci na aukcji zorganizowanej w Gdańsku. Prezentowanej tu pracy Estreicher nie znał z autopsji, podał jedynie szczątkowy opis. Rzadkie.

E. 27, 416. Grzbiet z niewielkimi uszkodzeniami, wewnątrz miejscami zażółcenia papieru, stan ogólny dobry. Na tabl. portret króla i osobistości z nim związanych oraz podobizny medali Stanisława Leszczyńskiego. Wg Estreichera jest to przeróbka pracy Seylera; pseud. D.C.*** dotyczy jedynie tłumacza J. G. de Chevriésa.

E. –. Ślad zawilgocenia, mimo to stan dobry. Jedna z pierwszych bezpośrednich relacji z drugiej elekcji Stanisława Leszczyńskiego (12 IX 1733). Rzadkie!

E. 29, 188. Podklejone marginesy początkowych i końcowych kart, ślady zawilgocenia, drobne zaplamienia. Brak ostatniej karty (końca regestru). Piecz. własn. ks. Franciszka Navarry, dawne zapiski proweniencyjne. Kazania niedzielne zebrane w tej części obejmują okres od św. Trójcy do 23 niedzieli po tym święcie. Całość swego dorobku kaznodziejskiego zamknął Starowolski w trzech księgach: "Świątnica Pańska" (1645) i dwutomowa "Arka Testamentu" (1645-1649).

E. 29, 291. Otarcia grzbietu, przednia wyklejka podklejona w grzbiecie, poza tym stan dobry. Dawny wpis własnościowy, piecz. herald. "Biblioteka Nowina Konopków". Elementarny podręcznik logiki przeznaczony dla uczniów Szkół Nowodworskich w Krakowie. Duże poruszenie wywołała umieszczona na początku "Apologia". Chwalił tu "perypatyczną sztukę dyskutowania, odrzucił natomiast zdobycze tzw. filozofii eklektycznej i atakował jako libertyńskie poglądy Kartezjusza, Ch. Wolffa i J. Locke'a, wyrosłe jego zdaniem na gruncie doktryny M. Lutra i J. Kalwina" (PSB). Mimo pewnych anachronizmów, książka "dała jasny i przystępny wykład tradycyjnej logiki formalnej arystotelowsko-tomistycznej, uwzględniając sporo z osiągnięć logicznych Średniowiecza" (tamże).

E. 31, 93. Nieznaczny ślad zawilgocenia w narożniku kart, stan dobry. Na grzbiecie złoc. tytulatura. Estreicher: "Rozpoczyna przedmowa księgarza. Mówi, że autor mieszkał 20 lat w Polsce. Był uczestnikiem najważniejszych działań. Opisuje pokolei w 29 rozdziałach: Co to jest Polska. Podział jej na prowincje. Jej położenie. Zarys jej dziejów. Tatarzy, Kozacy, wojny z Moskwą. [...]. O władzy króla (tu o elekcji Wiśniowieckiego) [...]. O biskupach. Wojewodowie i kasztelani. Szlachta [...]. Wolności szlacheckie [...]. O koronacji (wspomniana z r. 1676). O stanowisku królowych. O wojsku polskiem [...]. O godności hetmana. O husarzach, o zaopatrzeniu armji [...]. O Wieliczce (pisze: Wieluczka). O chłopach i ich niewoli, o ich życiu. O dworkach szlacheckich. O rybołostwie. O lasach. Miód. Karczmy. Podstarości. O zubożeniu Polski po r. 1648. O obyczajach Polaków. Zamiłowanie w pieniądzu. Pożyczki. Hojność, gościnność. Zbytek w ubiorach, w karocach i t. p. Zamiłowanie w kąpieli. Wyjazdy paniczów zagranicę. Tańce i muzyka. „Polacy byliby niezwyciężeni, gdyby byli udyscyplinowani”. Róża i kołtun [...]. O jedzeniu, piciu, winie i piwie, wódce, ucztach. O podróżowaniu i o gospodach. O monecie (tynfy, dukaty etc.). Tende naogół obserwuje dobrze, ale tylko zewnętrznie; obyczaje polskie - a zwłaszcza dworu i magnatów - zna dokładniej. Niechęci do Polski nie żywi choć czasem coś nagania (np. niektóre przywileje szlachty, liberum veto, źle urządzoną władzę hetmana [...]). Stale porównywa Polskę z Francją i jej obyczajami".

Naklejka na stronie tyt., odcięty dolny margines jednej karty, egz. wyraźnie obcięty przez introligatora. Bibliografia publikacji dotyczących złóż solnych i ich eksploatacji. Na s. 5 rozdział (niezbyt obszerny): "Sal fossile in Hungaria, Italia, Polonia".

Stan dobry. Dwa teksty w sprawie tumultu toruńskiego: pierwszy od króla Prus Fryderyka Wilhelma I do króla Danii (dat. 9 I 1725 w Berlinie), drugi kierowany do króla polskiego Augusta II i zawierający doniesienia z Berlina i Lwowa.
Tumult toruński - "wydarzenia z 16 lipca 1724 w Toruniu, kiedy to doszło do zamieszek między miejscowymi protestantami a katolikami, zakończone zdemolowaniem kolegium jezuickiego przez protestantów. W odpowiedzi na to wydarzenie powołany przez króla Augusta II sąd asesorski skazał na śmierć 9 protestanckich uczestników zajść oraz 2 protestanckich burmistrzów miasta, co wywołało silne wzburzenie poza granicami kraju i poważny kryzys dyplomatyczny" (Wikipedia).

Niewielkie otarcia grzbietu, grzbiet jednostronnie nadpęknięty. Podpisy własn. "Dzieła" Wergilego w siedemnastowiecznej edycji. Zaw. oryginalny łaciński tekst Bukoilik, Georgik i Eneidy. Ładna, sztychowana karta tyt.

Okł. nieco zaplamione, drobne zabrudzenia kart, stan ogólny dobry. Podpis własn. Zapiski na tylnej wyklejce. Natatki, podkreślenia fragmentów tekstu w pierwszej pracy. Cztery siedemnastowieczne rozprawy medyczne, autorem trzech z nich był J. A. Gehema (1647-1715) - urodzony i wykształcony w Gdańsku lekarz i heraldyk.

Drobne zaplamienia, stan dobry. Osiemnastowieczna rozprawa poświęcona sterylizacji kobiet.

E.33, 472. Przednia wyklejka zaplamiona, ślad zawilgocenia na końcu, odcięty pionowy margines karty tyt. Wysoko oceniony przez współczesnych traktat o epistolografii. Bardzo bogaty wybór listów znanych osobistości polskich przełomu XVII i XVIII w. (E. daje wykaz ciekawszych) poprzedzony wykładem zasad pisania listów. "Dzieło jest cenne, a Wysockiemu należy się i za nie i za inne prace miejsce wśród pisarzy augustowskich" (E.). Na końcu indeks, karta z "informacją o poczcie" i dwie tabele odległości między miastami polskimi i cudzoziemskimi.

E. 35, 293. Papier zabrązowiony, poza tym stan dobry. Pergamin użyty do oprawy z fragmentami tekstu hebrajskiego. Praca  toruńskiego burmistrza dotycząca epidemii dżumy szalejącej w Toruniu w czasie trwania III wojny północnej (1709-1710). Nieczęste.

E. 35, 292. Zaplamienia okł., ślad zawilgocenia w górnej części kart. Piecz. bibliot. na stronie tyt. Wykorzystano pergamin ze starej oprawy. Karta tyt. dwubarwna, czerwono-czarna. Pierwsze wydanie słynnej "Kroniki toruńskiej" obejmującej dzieje miasta od 1231 do czasów współczesnych autorowi, przyszłemu burmistrzowi Torunia w l. 1720-1724. Praca późniejszego burmistrza Torunia J. H. Zernecke'go (1672-1741) poświęcona czterokrotnym oblężeniom Torunia w czasie wojen polsko-szwedzkich, kiedy to Toruń opowiedział się po stronie Augusta II. Zernecke pełnił urząd burmistrza od 1720, po tumulcie toruńskim w VII 1724 został skazany na karę śmierci za podżeganie do zamieszek, w wyniku których ewangelicy toruńscy zdemolowali kolegium i klasztor jezuicki. Po interwencji posłów u króla Augusta II Mocnego uniknął egzekucji i przeniósł się do Gdańska.
"J. H. Zernecke (1672-1741) zajmuje szczególne miejsce w panteonie zasłużonych i wybitnych torunian. Ten barokowy historyk dziejów Torunia, autor imponującej i wykorzystywanej do dzisiaj 'Kroniki toruńskiej', był jednocześnie uczestnikiem, bohaterem a nawet ofiarą dramatycznych wydarzeń, które wstrząsały jego rodzinnym miastem w trudnym okresie 1. połowy XVIII wieku. Z powodu uwikłania w słynny tumult toruński z 1724 roku [...] zyskał rozgłos w niemal całej współczesnej sobie Europie" (lubimyczytac.pl).