Stare druki

Niewielkie zaplamienie narożnika końcowych kart t. 2, poza tym stan bardzo dobry. Grzbiety złocone. Dzieje dróg cesarstwa rzymskiego. Szczególnym dopełnieniem pracy jest tzw. mapa Peutingera (Tabula Peutingeriana) przedstawiająca w nietypowej formie sieć drogową imperium rzymskiego. Mapa powstała zapewne na przełomie stuleci przed i po Chrystusie, znana jest jej  średniowieczna pergaminowa kopia. Nazwa mapy pochodzi od jej "odkrywcy", niemieckiego humanisty i antykwariusza Konrada Peutingera (1465-1547), pełniącego m.in. funkcję doradcy archeologicznego cesarza Maksymiliana I. Mapa przechowywana jest od XVIII w. w Austriackiej Bibliotece Narodowej. Zamieszczona tu mapa liczy przeszło 4 metry długości.

Otarcia okł., pergamin miejscami przetarty na krawędziach, wyklejki późniejsze, załamania krawędzi części kart, ślady kornika w grzbiecie, miejscami zaplamienia. Pomyłki w paginacji (np. po str. 804 następuje 815). Sztychowane frontispisy do Starego (na początku) i Nowego Testamentu (po str. 913), 6 całostronicowych miedziorytów z wizerunkami proroków i ewangelistów, całostronicowy miedzioryt przedstawiający Marcina Lutra i jego rodzinę. Na przedniej okł. tłocz. portret Lutra i tytuł "Biblia".

E. 13, 387. Rozprasowane załamania narożników, drobne zaplamienia. Na przedniej okł. naklejka "Gabinet Księgarsko-antykwarski i Numizmatyczny Cezarego Wilanowskiego w Warszawie". Praca dedykowana Zofii z Tylic Tomickiej.

E. 17, 125. Podklejone niewielkie ubytki marginesu jednej karty, stan dobry. Dwie ostatnie części z tytułem nieco zmienionym: "Das fünffte Stück derer Europäischen Gespräche uber die itzo weit-aussehenden Pohlnischen Conjuncturen vom Krieg und Frieden" i "Curieuse Gespräche zwischen zweyen Reichs-Fürstenthümern, über die itzo weitaussehende Pohlnischen Conjuctionen vom Krieg und Frieden derer itzigen Zeiten". Każda część ze sztychowaną ilustracją na stronie tytułowej nawiązującą do aktualnej sytuacji w Polsce (jedna rycina wykorzystana dwukrotnie). Na jednej z nich przedstawiono tańczące myszy pod nieobecność kota, co stanowiło alegorię nieładu panującego w Królestwie Polskim pozbawionym władcy. Komplet 6 broszur zawierających dokumentację rozmów dyplomatycznych między państwami europejskimi dotyczących polskiej wojny sukcesyjnej w l. 1733-1735. Spór toczyli zwolennicy Stanisława Leszczyńskiego i Augusta III, obu kandydatów ubiegających się o polską koronę. Wybór monarchy miał międzynarodowe znaczenie, swój głos w tej sprawie zajęła m.in. Francja, Rosja, Niemcy, Szwecja, Dania, Anglia, Holandia, Prusy. Estreicher odnotowuje tylko 5 części, a podany przez niego opis jest szczątkowy. Rzadkie.

Niewielkie zaplamienie narożnika przedniej okł., drobne zaplamienia wewnątrz, naddarcia tablicy, niewielki ślad zawilgocenia w narożniku kart. Dawne zapiski własn. (rodzina van den Driessche z Nantes). Dwie prace W. Du Choula poświęcone religii, organizacji wojska, obyczajom, łaźniom starożytnych Greków i Rzymian. W każdej liczne miedziorytowe ilustracje będące reprodukcjami starożytnych medali, inskrypcji, portretów, scen bitewnych, często pochodzących z bogatej kolekcji starożytności zebranej przez autora.

E. 16, 148. Otarcia okł., wewnątrz stan dobry. Zbiór tekstów dotyczących ustroju, prawodawstwa, wojska państw europejskich. Osobny rozdział poświęcono sprawom polskim (s. 800-844). Dzieło było kontynuowane w formie czasopisma pod zmieniającymi się tytułami, wydawanego do pocz. XIX w.

Stan dobry. Krótkie objaśnienie systemu heliocentrycznego Mikołaja Kopernika. Dostępne bibliografie kopernikańskie nie notują tego wydania (wymieniają jedynie edycje Lüneburg 1742 i Berlin 1744). Rzadkie!

Okł. nieco zabrudzone i pofałdowane, drobne zaplamienia wewnątrz. Podpisy własn.

E. 17, 320. Niewielkie ubytki grzbietu, brak zapinek, liczne ślady kornika w oprawie; ubytki karty tyt., podklejone marginesy i narożniki wielu kart (zwłaszcza na początku i końcu księgi), miejscami ślady kornika, zaplamienia, ślady zawilgocenia, blok nadpęknięty; brak dwóch kart części drugiej (s.123-126) i końcowej karty indeksu na końcu. Egzemplarz wymaga konserwacji. Estreicher lokalizuje tylko jeden egzemplarz, nie wspomina w opisie o pierwszych kartach z rzymską paginacją, koryguje błąd daty wydania (w miejsce MDCLI było MDCI) - w prezentowanym tu egzemplarzu data na stronie tyt. jest poprawna (MDCLI). Powodem rozbieżności jest zapewne nieznany Estreicherowi fakt wydania dwóch edycji graduału w 1651. Niewielkie różnice występowały zarówno w zapisie nutowym, jak w tekście księgi.
Strona tytułowa dwubarwna, czerwona i czarna. Na jej odwrocie drzeworytowy herb Pomian Mateusza Łubieńskiego, arcybiskupa gnieźnieńskiego, któremu graduał jest dedykowany. Księga liturgiczna zawierająca wszystkie śpiewy mszalne. Zapis nutowy dwubarwny: na czerwonej pięciolinii czarne nuty.

E. 18, 133. Zarysowania okł., ubytek przedniej wyklejki, zaplamienia, ślady kornika. Podpis własn. Na karcie tyt. winieta z Orłem Białym w drzeworycie. Wyd. VII zbioru statutów Królestwa Polskiego wydany przez historyka i prawnika Jana Herburta (1524-1577) - sekretarza króla Zygmunta Augusta. To jeden z najpopularnieszych zbiorów prawodawstwa polskiego od XVI do XVIII w. zawierający alfabetyczne zestawienie praw Królestwa Polskiego i do czasów opracowania „Wolumina legum” pozostający głównym narzędziem do rozstrzygania spraw w sądach polskich.

E. 19, 420. Karta tyt. lekko zakurzona, poza tym stan dobry.

E.19, 415. Otarcia okł., stan dobry. Prócz kalendarium zaw. wykaz panujących w Polsce, obszerne spisy urzędników państwowych w układzie chronologicznym, obraz europejskich domów panujących, sytuację kościołów w państwach europejskich, spis biskupów na ziemiach polskich, kawalerów Orderu Orła Białego. Nieczęste.

Krawędzie karty tyt. "Exercitationum" podklejone bibułką, ślady zawilgocenia w narożniku początkowych kart, załamanie końcowej karty. Dwie publikacje G. F. Laurentiusa (1594-1673) - lekarza pochodzącego z Lubinia, praktykującego w Gdańsku. Od 1623 przebywał kolejno w Lipsku, Hamburgu i Lubece. Prezentowane tu prace zaw. 3 miedzioryty (2 tytułowe) i dwie winiety końcowe.

Niewielkie ślady zawilgocenia, zabrązowienia niektórych kart, stan dobry. Tytuł wpisany odręcznie na grzbiecie (napis nieco zatarty) oraz na dolnym obcięciu. W kilku miejscach (po k. 85, 129, 135 i 188) pomyłki w foliacji. Zgodnie z informacją na stronie tytułowej książka powinna zawierać dwie tablice, jednak jest znanych zaledwie kilka egzemplarzy wyposażonych w te dodatki, bibliografie opisując zawartość tego wydania z reguły pomijają tablice. "Efemerydy" to dane dotyczące przebiegu przyszłych zjawisk astronomicznych. Podane najczęściej w postaci tabel pozwalają m.in. określić położenie ciał niebieskich w określonym czasie i miejscu, przewidywać zaćmienia Słońca i Księżyca. Stanowią podstawowy instrument niezbędny we wszelkich badaniach i obserwacjach astronomicznych. Autor prezentowanych tu "Efemeryd", Giovanni Antonio Magini (1555-1617) był włoskim astronomem, matematykiem i kartografem. Konkurował - z powodzeniem - z Galileuszem ubiegając się o katedrę matematyki na uniwersytecie w Bolonii. Wyznawał ptolemejski pogląd na budowę wszechświata, nazywając system heliocentryczny Kopernika "absurdalną hipotezą". Tym niemniej, korzystając z precyzyjnych obliczeń astronoma z Fromborka oraz tablic niemieckiego uczonego Erazma Reinholda ("Prutenicae Tabulae") i wprowadzając własne poprawki wydał w 1582 "Efemerydy", które zawierały obszerny traktat astronomiczny i najdokładniejsze dane dotyczące położenia ciał niebieskich dostępne pod koniec XVI w. Były także pierwszymi efemerydami obliczonymi wg wprowadzonego właśnie kalendarza gregoriańskiego. Praca Maginiego doskonale pokazuje, w jaki sposób astronomowie wykorzystywali obliczenia i tablice sporządzone przez Kopernika, odrzucając jednocześnie jego teorię kosmologiczną. W 1599 ukazało się drugie, powiększone i poprawione wydanie "Efemeryd" Maginiego - tu prezentowane. Po tekście zasadniczym, na który składają się cztery traktaty astronomiczne, następują tablice efemerydowe na lata 1598-1610. Rzadkie.

Niewielkie zabrązowienia krawędzi wyklejek, ślad kornika na dolnym marginesie części kart. Luksusowa oprawa w czerwony marokin ze złoceniami i dublurą, z herbem Ludwika XIII na obu okładkach, wykonana przez paryskiego artystę introligatora Leona Gruela (1841-1923) (naklejka na tylnej wyklejce). Książka zaw. 69 akwafortowych ręcznie kolorowanych herbów kawalerów Orderu św. Ducha nadanego przez Ludwika XIII. Był to najwyższy order królestwa Francji, nadawał go król, który był jednocześnie Wielkim Mistrzem Orderu. Odznaczenie zostało ustanowione przez Henryka III Walezego dla uczczenia Ducha Świętego, ponieważ w święto jego zesłania był wybrany królem Polski. Piękny egzemplarz.

E. 24, 41. Wyraźne ślady kornika w grzbiecie, prawy margines pierwszej karty podklejony, poza tym stan dobry. Na końcu oprawiono 6 kart tyt. wraz ze spisem zawartości do części 1-6 pamiętnika. Miesięcznik ukazywał się od 1782 do 1792, kiedy to "Konfederacya Targowicka zakazała go wydawać jako pismo 'chytre i buntownicze zamykające w sobie wyrazy'" (E.). Estreicher pisze: "Rok 1787: Uwagi okazujące łatwość gruntowną w otworzeniu ojczystych kopalń, warzelin, manufaktur i transportów, oraz podające sposób do zdziałania mapy geometryczno-geograficznej i fizyczno-naturalnej krajów polskich napisane przez Józefa Kromera, Polaka". Zaw. m.in. artykuły: "Wiadomości o stanie niniejszym Kraiów Włoskich. Powszechne uwagi względem Włoch. Nieszczęśliwy stan Mieszkańców. Polityka niedostatek patryotyzmu, prostota, nienawiść Narodowa, Bojaźliwość, nieludzkość względem gości, i unikanie spółkowania"; "Piękne kunszta, nowe wynalzaki, uczeni, ich nowe przedsięwzięcia", "Wypisy z Podróży przez Północne Kraie P Cooxe Twierdza Petersburska. Kościół Katedralny-Grób i charakter PiotraI. uwagi względem odmiennego następowania na tron w Moskwie i Polszcze"; "Dzieje polityczne różnych Kraiów", "Dzieje Fryderyka Wielkiego", "Piotr III. czyli ciąg dalszy wiadomości o życiu i fatalnym iego końcu". Na tablicy: "Kopersztych, wystawiający różne sposoby ustawiania Zboża w polu, aby od deszczów nie porastało".

Brak tabl. nr 8 i str. 737/738; str. 391/292 z ubytkiem na dolnym marginesie z niewielką szkodą dla tekstu. Oprawa zabrudzona i nieco uszkodzona, blok poluźniony - egzemplarz wymaga interwencji introligatora. Odcięty dolny margines karty tyt. i karty za tytułową, miejscowe ślady zaplamień, poza tym wewnątrz stan dobry. Ekslibris Dr Jana Grochowskiego. Odręczne zapiski z poł. XVIII w. na przedniej wyklejce. Praca M. G. Purmanna (1649-1711) – praktykującego chirurga armii brandenburskiej publikującego swe obserwacje i doświadczenia na łamach pism medycznych i w podręcznikach chirurgii. "Chirurgia curiosa" (pierwsze wyd. ukazało się w 1694 w Legnicy) to wartościowa praca z zakresu chirurgii oparta na bogatym doświadczeniu, które autor zdobył we wrocławskim szpitalu. Więcej o autorze w artykule W. Kaczorowskiego na portalu bazhum.muzhp.pl.

E.27, 224 (autor jako Schmid). Niewielkie zaplamienia wewnątrz, ślad zawilgocenia w narożniku kilku końcowych kart, stan dobry. Ślad usuniętego ekslibrisu. Nieliczne odręczne dopiski. Grzbiet bogato złocony z szyldzikiem tytułowym. Praca dedykowana Adamowi Czartoryskiemu. "U góry dedykacji piękna rycina z obeliskiem z napisem na cześć księcia, podpisana Albertrandi [w rzeczywistości jest "Albeltrandi"] inv. et del. [...]. Rzecz ułożona synoptycznemi rubrykami" (Estreicher). Pierwszy treściwy podręcznik do nauki dziejów ojczystych. Estreicher sugeruje, że J. Albertrandy był tłumaczem dzieła. Na końcu "Katalog rożnych ksiąg, ktore się w Grelowey księgarni Nadwornej zawsze znayduią".

Ślady zawilgocenia wewnątrz. Piecz. bibliot. Rozprawa niemieckiego uczonego poświęcona wulkanom Pomorza.

Niewielkie zabrudzenia, stan dobry. Rozprawa poświęcona tętniakom żylnym i żylakom, napisana pod kierunkiem wybitnego toruńskiego lekarza Georga Segera (1629-1678). Urodzony w Norymberdze, jako dziecko zamieszkał w Toruniu. Po studiach pobieranych w wielu miastach europejskich, powrócił do Torunia, gdzie przez długi czas piastował urząd fizyka miejskiego, nauczał także w miejscowym gimnazjum. W 1673 przeniósł się do Gdańska, gdzie kontynuował karierę lekarską. Był osobistym lekarzem trzech królów polskich: Jana Kazimierza, Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego. Zgromadził bogatą bibliotekę, sprzedaną po jego śmierci na aukcji zorganizowanej w Gdańsku.

E. 28, 69. Otarcia grzbietu, zabrudzenia strony tyt., kilka kart z podklejonymi niewielkimi ubytkami (kornik), podklejone ubytki narożników pierwszych kart. List pasterski arcybiskupa lwowskiego. Tekst w większości po łacinie, za wyjątkiem rozdziałów "O pannach zakonnych" i "O Żydach" (tu m.in.: "Przykazuiemy żeby Żydzi na publiczne Urzędy wysadzani nie byli, gdyż pod takim pretextem Chrześcianom wielce są szkodliwi"). Na uwagę zasługuje Caput XX: "De Impressione Librorum, Bibliopolis, Typographis, & Libris prohibitis".

E. 30, 172; Chmielińska 222. Karta tyt. w odpisie rękopiśmiennym tekstu (ołówkiem na przedniej wyklejce). Brak karty tyt. 11 kart  nlb. na początku (zaw. m.in. "Rejestr lekarstw y rzeczy"), 20 pierwszych stron liczbowanych, 12 w środku i 9 kart nlb. indeksu na końcu (jest stron: 21-22, 25-38, 47-74, 78-504, 507-538, 541-602, 605-912, 915-1004, 1007-1540, [kart 3]). Na str. 1536-1539 rozprawa "O Żydziech rzecz krotka". Oprawa otarta, grzbiet i tył opr. z niewielkimi ubytkami skóry, wewnątrz ślady wilgoci i niewielkie ślady kornika, papier miejscami mocno zabrązowiony, miejscami zabrudzony. Gdzieniegdzie nieliczne stare zapiski i pomyłki w paginacji. Ekslibris dr Jana Grochowskiego. Na końcu wklejono kartę z listem poprzedniego właściciela do Państwa Grochowskich, dot. historii egzemplarza, dat. 20 V 1937 w Przemyślu. Egzemplarz po XIX-wiecznej konserwacji: w miejsce brakujących kart w większości wprawiono czyste karty, ubytki i naderwania kart uzupełniono papierem, podklejono - większe i mniejsze reperacje wykonano w stosunku do stron: 21/22, 25-38, 47-74, 78-84, 90-91, 109, 115, 119, 124, 129, 131, 142, 154, 301, 311, 313, 361- 372, 409, 423, 429, 455, 467-470, 479, 487, 503, 507, 515, 541-544, 575, 601, 605- 614, 635, 638, 648, 729, 747, 767, 780, 925, 967, 987, 999, 1045, 1057, 1067, 1161, 1179, 1183, 1189, 1193, 1221, 1223, 1227, 1233, 1245, 1247, 1249, 1251-1257, 1261, 1337, 1425, 1461, 1507, 1511, 1527, 1533, 1536-1537, 1539-1540, 6 stron na końcu.
Najobszerniejszy i jeden z najsławniejszych polskich zielników, zawierający opis 765 roślin leczniczych i użytkowych oraz 664 drzeworyty w tekście. Głównym zadaniem dzieła było zebranie informacji o leczniczym działaniu roślin, znaleźć w nim można także przepisy potraw, porady gospodarskie, sposoby leczenia zwierząt domowych, opis obrzędów i zwyczajów ludowych związanych z ziołami. "Zielnik Syreńskiego jest uważany za pierwszą w Polsce syntezę wiedzy o roślinach i ich użytkowaniu. Wprowadzone przez autora polskie nazwy roślin, zaczerpnięte z języka potocznego oraz od zielarzy, ale częściowo przez niego samego utworzone, zostały przejęte przez późniejszych botaników i w znacznej części przetrwały do dzisiaj" (PSB). Szacuje się, że do dziś w Polsce i krajach ościennych zachowało się co najmniej 119 egz. Imponujący pomnik myśli naukowej polskiego renesansu. Rzadkie.
S. Syreniusz (Syrenius, Syreński) (1540-1611) - urodzony w Oświęcimiu profesor Akademii Krakowskiej, lekarz, botanik; wykładał w Krakowie, we Lwowie prowadził praktykę lekarską, odbywał wyprawy badawcze na Podole, Pokucie, w Bieszczady, Beskidy, Tatry i na Węgry; nad swoim najdonioślejszym dziełem, "Zielnikiem", pracował ok. 30 lat. Tekst złożył w drukarni Mikołaja Loba w 1610, nie doczekał jednak ukończenia druku. Spór pomiędzy drukarzem i spadkobiercami Syreniusza, jaki powstał po śmierci autora, rozstrzygnął sąd rektorski i hojność Anny Wazówny, która przekazał środki na sfinalizowanie wydania "Zielnika". Dokonał go Bazyli Skalski, drukarz krakowski, prawdopodobnie 3 IX 1613.

Drobne zaplamienia, stan dobry. Rozprawa medyczna będąca polemiką z Hipokratesem na temat maksymalnego czasu trwania ciąży. Autor przytacza przypadek kobiety, która urodziła dziecko w jedenastym miesiącu ciąży.

E. 31, 221. Ubytek pergaminu na grzbiecie, zaplamienia okł., kilkanaście kart wewnątrz nieco uszkodzonych przez kornika, niewielki ubytek narożnika karty tyt. (frontispisu). Po części zasadniczej następuje współwydany "Catalogvs Magnitudinis rectarum Circulo iIscriptarum et Adscriptarum triplicium Sinuum Tangentium et Secantium qui canon triangvlorvm fine mathematicvs nuncupatur" zawierający tablice trygonometryczne. Drugie wydanie podręcznika arytmetyki profesora i wicekanclerza Uniwersytetu Krakowskiego, matematyka, astronoma i lekarza. Praca dedykowana w druku Kazimierzowi Leonowi Sapiesze.

Otarcia okł., grzbiet nadpęknięty, miejscowe zabrązowienia papieru (widoczne zwłaszcza na końcu). Dwubarwna karta tyt., czerwono-czarna. Praca Baltazara Trallesa (1708-1797) - wrocławskiego lekarza i uczonego (także poety). Studiował w Lipsku i Lejdzie, później w Halle, gdzie uzyskał stopień doktora medycyny i chirurgii. Po kilkuletniej praktyce w Dreźnie powrócił do rodzinnego Wrocławia. "W 1762 r. nie przyjął propozycji Stanisława Leszczyńskiego, który zapragnął mieć go jako lekarza osobistego. W latach 1765-1767 przebywał w Warszawie jako lekarz na dworze Stanisława Augusta" (Wikipedia). Prezentowana tu praca dotyczy farmacji, autor rewiduje wiele dotychczasowych poglądów w tej dziedzinie, proponując bardziej racjonalne rozwiązania. Rzadkie.

E. 35, 293. Stan bardzo dobry. Karta tyt. dwubarwna, czerwono-czarna. Pierwsze wydanie (różniące się tytulaturą od wznowieni aw tym samym roku). Praca późniejszego burmistrza Torunia J. H. Zernecke'go (1672-1741) poświęcona czterokrotnym oblężeniom Torunia w czasie wojen polsko-szwedzkich, kiedy to Toruń opowiedział się po stronie Augusta II. Zernecke pełnił urząd burmistrza od 1720, po tumulcie toruńskim w VII 1724 został skazany na karę śmierci za podżeganie do zamieszek, w wyniku których ewangelicy toruńscy zdemolowali kolegium i klasztor jezuicki. Po interwencji posłów u króla Augusta II Mocnego uniknął egzekucji i przeniósł się do Gdańska.
"J. H. Zernecke (1672-1741) zajmuje szczególne miejsce w panteonie zasłużonych i wybitnych torunian. Ten barokowy historyk dziejów Torunia, autor imponującej i wykorzystywanej do dzisiaj 'Kroniki toruńskiej', był jednocześnie uczestnikiem, bohaterem a nawet ofiarą dramatycznych wydarzeń, które wstrząsały jego rodzinnym miastem w trudnym okresie 1. połowy XVIII wieku. Z powodu uwikłania w słynny tumult toruński z 1724 roku [...] zyskał rozgłos w niemal całej współczesnej sobie Europie" (lubimyczytac.pl).

E. 35, 293. Stan bardzo dobry.
"J. H. Zernecke (1672-1741) zajmuje szczególne miejsce w panteonie zasłużonych i wybitnych torunian. Ten barokowy historyk dziejów Torunia, autor imponującej i wykorzystywanej do dzisiaj 'Kroniki toruńskiej', był jednocześnie uczestnikiem, bohaterem a nawet ofiarą dramatycznych wydarzeń, które wstrząsały jego rodzinnym miastem w trudnym okresie 1. połowy XVIII wieku. Z powodu uwikłania w słynny tumult toruński z 1724 roku [...] zyskał rozgłos w niemal całej współczesnej sobie Europie" (lubimyczytac.pl).